Wat valt er allemaal te erven

Nou, het was me het zomertje wel. Los van het genieten van het heerlijke weer, het traag opstarten en de vakantie-vibe van de meeste gezinsleden, was het ook een periode vol lessen en dus inzichten.

Hoe meer mensen ik begeleid op hun reis naar de echte versie van zichzelf, hoe meer ik erachter kom dat we een ‘vleespakketje’ zijn vol erfenissen. Jouw voorouders geven je zoveel mee om te groeien, te ervaren en te evolueren – en het hele familiesysteem groeit lekker mee. En ze hoeven echt niet dood te zijn om van ze te ‘erven’.

Bij erfelijkheid denken veel mensen nog vooral aan ziekten en aandoeningen, de zogenaamde genetische belasting. Maar ik heb het vooral over de epi-genetica. Welke invloeden zijn er allemaal geweest in het leven van jouw voorouders waar jij hier ook nog iets mee mag? Welke impactvolle gebeurtenissen zijn er geweest?

Een voorbeeld; ik kwam deze vakantie mezelf behoorlijk tegen. Een oude trigger - maar wellicht toch niet zó oud - kwam om de hoek zeilen. Een van de kids was behoorlijk ziek toen we op vakantie gingen en bleef dat tijdens de vakantie. Daardoor zijn we ook weer eerder vertrokken ván de vakantie.

Wie mij kent weet dat ik inmiddels adem en leef volgens de biologische natuurwetten. Wat zoveel betekent als: je lichaam doet niets voor niets, het is er voor jou en niet tegen jou. Het is er niet om een probleem (wat we ziekte toch vaak vinden) direct op te lossen. Nee, de ziekte of klacht zelf IS de oplossing! Kortom: van angst naar vertrouwen.

En toch is dat soms zó verdomde moeilijk. Want wat als de ziekte of klacht – in dit geval een tandontsteking - steeds erger wordt? Wat als pijnstilling amper nog helpt? Wat als je uiteindelijk toch voor een kuurtje kiest en die ook niets doet? Ik schoot in de angst, ik kreeg een blinde vlek.

Het conflict - want ja ik denk dat bij het ontstaan van iedere klacht dat er een oorzaak is, een conflict - hadden we al helder. Er was veel geweest om door te bijten voor deze vakantie en tijdens de eerste helft van de vakantie. En ook papa en ondergetekende zaten te veel op pubers lip. Er was te weinig ruimte en te veel bescherming geweest.

Dat bewuste inzicht gaf opluchting waardoor het herstel verder kon gaan. Na de lippen en wangen begon ook het oog op te zwellen. Ik begreep de fases waar we doorheen gingen, maar toch voelde ik ergens diep vanbinnen: wat als ik iets over het hoofd zie, wat als deze diagnose niet klopt? Er kwam een ongrijpbare angst naar boven. Een angst van ‘ik wil mijn kind niet kwijt’. Angst voor verlies. Indirecte doodsangst!

Er werd van alles aangeraakt wat niet van mij was of is, maar wat ik wel heb geërfd. In het gezin van mijn moeder zijn kinderen verloren. Ook in het gezin van mijn oma, mijn moeders moeder, zijn er kinderen overleden. En ook bij mijn man zit verlies van kinderen in zijn systeem.

Dát inzicht, dat er nog bewust stilgestaan mocht worden bij dat immens grote verlies. Verlies dat niet echt verwerkt kon worden, want er waren veel meer kinderen. Dóórrr moest je!

Vooral ik mocht voelen wat het met mij deed als ik het even niet wist en mocht vertrouwen op het zelfgenezende vermogen van ons lichaam, dus ook dat van ons kind. Doordat ik en wij hier nu aandacht aan konden geven, verdween onderweg, in de rust naar huis, de ontsteking als sneeuw voor de zon. Nou ja, hij was niet echt weggegaan. De zenuw bleek afgestorven. Uit overleving is dat wat je lichaam dan het beste kan doen. Het lijf helpt je om te kunnen overleven. En omdat we in deze westerse wereld de luxe hebben van (biologische) tandartsen, kan deze tand gewoon behouden blijven.

Als vakantieafsluiter gingen we met mijn ouders naar Anak Indië. Een docu over hoe de Indo’s eigenlijk zijn ontstaan en in Nederland terechtgekomen zijn. Mijn vader is Indo en ik dus ook. Wat een herkenning. Over de KNIL, waar ook mijn opa bijzat. Van de KNIL in de knel, zei een Molukse man treffend. Over het gedwongen, definitieve vertrek uit je vaderland, weg van je roots, je thuis, je nest. Over verlies gesproken…

Tandwortels vertellen het verhaal van onze familie, onze oorsprong. ik ga er nog veel meer over delen.

Wil jij ook graag meer inzicht in de klachten of patronen van jezelf of je gezin? Start eens met het maken van je familiestamboom! En je bent van harte welkom bij mijn/onze lezingen en trainingen (zie Agenda).

Liefs,

Natasja